Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аме́га, , ж.

Назва апошняй літары грэчаскага алфавіта.

амерыка́нцы, , м.

Насельніцтва Злучаных Штатаў Амерыкі.

|| ж. амерыканка, .

|| прым. амерыканскі, .

аметы́ст, , м.

Каштоўны камень фіялетавага або з блакітным адценнем колеру.

|| прым. аметыставы, .

аме́цце, , н., зб.

Дробныя рэшткі, кавалачкі каласоў, мякіны і пад., што атрымліваюцца пры малацьбе і ачыстцы зерня.

амёба, , ж.

Прасцейшая аднаклетачная жывёліна, якая ў працэсе руху можа змяняць форму цела.

|| прым. амёбны, .

амі́н, часц.

  1. часц. Заключнае слова пропаведзі, малітвы ў знач. так, сапраўды.

  2. наз. Канец (уст.).

    • Цяпер яму а.

амія́к, , м.

Бясколерны газ з рэзкім непрыемным пахам, злучэнне азоту з вадародам.

|| прым. аміячны, .

амле́т, , м.

Яечня з разбоўтаных з малаком і мукой яек.

|| прым. амлетны, .

амні́стыя, , ж.

Частковае або поўнае вызваленне ад судовага пакарання асуджаных, якое праводзіцца вярхоўнай уладай.

  • Вызваліцца па амністыі.

|| прым. амністыйны, .

амнісці́раваць, ; зак. і незак.

Прымяніць (-няць) амністыю да каго-н.

  • А. засуджаных.