Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

акампанеме́нт, , м.

Музычнае суправаджэнне.

  • Спяваць пад а. раяля.
  • Пад а. дажджу (перан. пад шум дажджу).

|| прым. акампанементны, .

акампані́раваць, ; незак.

Выконваць акампанемент.

акампанія́тар, , м.

Музыкант, які акампаніруе.

|| ж. акампаніятарка, .

акамяне́ласць, , ж.

  1. гл. акамянелы.

  2. Акамянелая жывёліна.

    • Адкапаць а.

акамяне́лы, .

  1. Які пераўтварыўся ў камень.

    • А. ствол дрэва.
  2. перан. Нерухомы, безжыццёвы, змярцвелы.

    • А. позірк.
    • А. твар.

|| наз. акамянеласць, .

аканапа́ціць, ; зак.

Пазатыкаць, пазабіваць пазы, шчыліны мохам, пакуллем і пад.

  • А. хату.
  • А. вокны.

|| незак. аканапачваць, .

акані́ца, , ж.

Дашчаная ці жалезная створка для прыкрыцця знадворку акна.

  • Зачыніць аканіцы.

|| прым. аканічны, .

  • А. кручок.

акано́м, , м. (уст.).

Кіраўнік гаспадаркі ў панскім маёнтку.

|| ж. аканомка, .

|| прым. аканомскі, .

аканто́ўка, , ж.

  1. гл. кантаваць.

  2. Палоска, якой акантаваны малюнак, табліца і пад., кант (у 2 знач.).

акапа́цца, ; зак.

  1. Выкапаць і заняць акоп (акопы).

    • Салдаты акапаліся.
  2. перан. Знайсці сабе зручны, спакойны прытулак (разм.).

|| незак. акопвацца, .