Verbum

надарыцца, ✂; зак.

1. Прыесціся, здарыцца.

   • Мне таксама надарылася там пабываць.

2. Выдацца, выпасці.

   • Вясна надарылася надзвычай ранняя.

3. Трапіцца, сустрэцца.

   • Надарыўся цікавы чалавек.

|| незак. надарацца, ✂.

надаўбень, ✂, м. (спец.).

1. Процітанкавая загарода з рэек, жалезабетонных бэлек, бярвення.

2. Пра тупога, цвердалобага чалавека лаянк.).

   • Ну і н. жа твой знаёмы!

надаўжэй, прысл.

На больш доўгі час.

надаць, ✂; зак.

1. Прыдаць чаму-н. пэўную моц, законнасць; асаблівасць.

   • Н. пастанове сілу закона.
   • Н. сур’ёзны выраз твару.

2. Прысвоіць каму-н. званне, надзяліць паўнамоцтвамі і пад.

   • Н. годнасць заслужанага дзеяча навукі.
   • Н. чын маёра.

3. Выявіць у якой-н. форме.

   • Н. гліне форму гаршка.

4. перан. Аднесціся, паставіцца пэўным чынам да чаго-н.

   • Н. вялікае значэнне гэтаму выпадку.

5. што і чаго. Павялічыць, зрабіць больш прыкметным што-н. у кім-, чым-н.

   • Н. рашучасці абмеркаванню падзеі.

|| наз. наданне, ✂.

надбавіць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і набавіць.

|| наз. надбаўка, ✂.

надбаўка, ✂, ж.

1. гл. надбавіць.

2. Надбаўленая сума.

   • Атрымаць надбаўку.

|| прым. надбавачны, ✂.

надбаць, ✂; зак. (разм.).

Прыдбаць, намножыць чаго-н.

• Н. дабра.

надбіць, ✂; зак.

Зрабіць невялікую расколіну.

• Н. кубак.
• Н. яйцо.

|| незак. надбіваць, ✂.

надброўе, ✂, н.

Частка лба над брывамі.

надброўны, ✂.

Які знаходзіцца над брывамі.

• Надброўныя дугі (частка касцей ілба).