Verbum

даследнік, ✂, м.

Той, хто праводзіць дослед.

• Гэта быў заўзяты і мудры д.

|| ж. даследніца, ✂.

|| прым. даследніцкі, ✂.

даследчы, ✂.

Які адносіцца да навуковага даследавання.

• Д. інстытут.
• Даследчая праца.

даследчык, ✂, м.

Той, хто займаецца навуковымі даследаваннямі.

|| ж. даследчыца, ✂.

|| прым. даследчыцкі, ✂.

даслоўны, ✂.

Зусім дакладны, слова ў слова перададзены.

• Д. пераклад.
• Даслоўна (прысл.) перадаць размову.

|| наз. даслоўнасць, ✂.

даслужыцца, ✂; зак.

1. Служачы, дасягнуць чаго-н.

   • Д. да чыну капітана.

2. Атрымаць наганяй за свае паводзіны (разм. іран.).

   • Ну што, даслужыўся?

|| незак. даслужвацца, ✂.

даслухацца, ✂; зак. (разм.).

Даведацца пра што-н. ад людзей.

• Даслухаўся я, што хутка робаты будуць выконваць цяжкую працу.

даслухаць, ✂; зак.

Выслухаць да канца; праслухаць да якога-н. месца.

• Д. прамову.
• Так і не даслухаў лектара.

|| незак. даслухваць, ✂.

даспадобы, прысл.

Падабаецца, падыходзіць да густу.

• Яму ўсё тут д.

даспаць, ✂; зак.

1. Праспаць да якога-н. часу.

   • Д. да абеду.

2. (часта з адмоўем «ж»). Праспаць да канца чаго-н. (разм.).

   • Колькі начэй не даспаў.

|| незак. дасыпаць, ✂.

даспелы, ✂.

Які добра выспеў.

• Д. авёс чакаў сярпа.