Verbum

дапасці, ✂; зак. (разм.).

1. да чаго. З прагнасцю дарвацца, накінуцца што-н. жаданае.

   • Д. да вады.

2. Настойліва імкнучыся, дабрацца куды-н., да якога-н. места.

   • Яго нішто не ўтрымае, ён усюды дападзе.

|| незак. дападаць, ✂.

дапатопны, ✂ (разм.).

1. Вельмі даўні, які нібыта існаваў да міфічнага біблейскага патопу.

   • Дапатопная жывёліна.

2. Старамодны, устарэлы (жарт. іран.).

   • Д. фасон.
   • У цябе, браце, нейкая дапатопная мэбля.

|| наз. дапатопнасць, ✂.

дапаўна, прысл. (разм.).

Да самых берагоў .

• Наліць бочку д.

дапаўненне, ✂, н.

1. гл. дапоўніць.

2. чым што-н. дапоўнена, дадатак.

   • Д. да пастановы.

3. У граматыцы: даданы член : са значэннем аб’екта, звычайна выражаны ўскосным склонам імя.

   • Прамое д. (у форме він. скл. без прыназоўніка).
   • Ускоснае д. (у формах іншых ускосн. скл.).

дапаўняльны, ✂.

Які выконвае ролю дапаўнення (у 3 знач.).

• Д. даданы сказ.

дапільнаваць, ✂; зак. (разм.).

1. Высачыць, заспець за якім-н. заняткам.

   • Д. злодзея.

2. Дагледзець; захаваць у парадку.

   • Д. сад.

|| незак. дапільноўваць, ✂.

дапісаць, ✂; зак.

1. Скончыць пісаць што-н.; напісаць да якога-н. месца.

   • Д. пісьмо.
   • Д. пейзаж.

2. Дадаць да напісанага; прыпісаць.

   • Д. некалькі радкоў.
   • У ведамасці ўсё можна д.

|| незак. дапісваць, ✂.

|| наз. дапіска, ✂ і дапісванне, ✂.

дапіцца, ✂; зак. (разм.).

Празмерным ужываннем спіртнога нашкодзіць сабе, свайму здароўю.

• Д. да белай гарачкі.

|| незак. дапівацца, ✂.

дапіць, ✂; зак.

Выпіць усё, да канца.

• Д. малако.

|| незак. дапіваць, ✂.

даплата, ✂, ж.

1. гл. даплаціць.

2. Дадатковая плата.

   • Атрымаць даплату за звышурочную работу.
   • Д. за багаж.