дапатопны, ✂ (разм.).

  1. Вельмі даўні, які нібыта існаваў да міфічнага біблейскага патопу.

    • Дапатопная жывёліна.

  2. Старамодны, устарэлы (жарт. іран.).

    • Д. фасон.
    • У цябе, браце, нейкая дапатопная мэбля.

|| наз. дапатопнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)