Verbum

алі́мп, ✂, м.

1. (з вялікай літары). У старагрэчаскай міфалогіі: гара, дзе знаходзіліся багі; збор багоў.

2. перан. Кола абраннікаў якога-н. аб’яднання, таварыства.

   • Літаратурны а.

|| прым. алімпійскі, ✂.

алімпі́ец, ✂, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: бог, жыхар Алімпа.

2. Спартсмен — удзельнік Алімпійскіх гульняў (разм.).

алімпі́йскі, ✂.

1. гл. алімп і алімпіяда.

2. У выразах:

   1. алімпійскія гульні — усенародныя гульні ў старажытнай Грэцыі ў гонар бога Зеўса, якія наладжваліся адзін раз у 4 гады паблізу Алімпіі, а таксама сучасныя міжнародныя спаборніцтвы па ўсіх асноўных відах спорту;

   2. алімпійскі спакой — велічны, непарушны, поўны спакой.

алімпія́да, ✂, ж.

1. У старажытнай Грэцыі: прамежак у 4 гады паміж алімпійскімі гульнямі.

2. Апімпійскія гульні.

   • Белая а. (зімовая).

3. Спартыўныя, тэатральныя і пад. спаборніцтвы.

|| прым. алімпіядны, ✂ і алімпійскі, ✂.

• Алімпійскі медаль.
• Алімпійскі агонь (факел, які запальваецца ад сонечных прамянёў у Алімпіі і дастаўляецца эстафетай на месца правядзення алімпійскіх гульняў; агонь, запалены ад гэтага факела і які гарыць у чашы на працягу правядзення гэтых гульняў).
• Алімпійскі чэмпіён.