Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

але́йнік, , м.

Тое, што і алейшчык.

але́йны, .

  1. гл. алей.

  2. Выкананы фарбамі, расцёртымі на алеі, звязаны з выкарыстаннем такіх фарбаў.

    • А. жывапіс.
    • Алейная фарба.
  3. Які дае алей (пра расліны).

    • Алейныя культуры.

але́йня, , ж.

Прадпрыемства па вырабу алею.

але́йшчык, , м.

Спецыяліст па вырабу алею, алейнік.

александры́т, , м.

Каштоўны камень, які змяняе свой колер ад ізумруднага (днём) да цёмна-чырвонага (пры штучным асвятленні).

аленегадо́вец, , м.

Спецыяліст па аленегадоўлі.

аленегадо́ўля, , ж.

Развядзенне аленяў як галіна жывёлагадоўлі.

|| прым. аленегадоўчы, .

  • Аленегадоўчая гаспадарка.

але́ніна, , ж.

Мяса аленя як ежа.

але́ніха, , ж.

Самка аленя.

але́нь, , м.

Парнакапытная жвачная млекакормячая жывёліна з галінастымі рагамі.

|| прым. аленевы, .