Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

агра́рнік, , м. (разм.).

Спецыяліст па аграрных пытаннях.

агра́рны, .

Зямельны, сельскагаспадарчы, звязаны з землекарыстаннем, землеўладаннем.

  • Аграрная палітыка.
  • Аграрныя рэформы.

агра́рый, , м.

  1. Буйны землеўладальнік, памешчык (кніжн.).

  2. Член аграрнай партыі.

агратэ́хнік, , м.

Спецыяліст па агратэхніцы.

агратэ́хніка, , ж.

Тэхналогія вырошчвання і апрацоўкі сельскагаспадарчых культур.

|| прым. агратэхнічны, .

аграхі́мік, , м.

Спецыяліст па аграхіміі.

аграхі́мія, , ж.

Навука аб хімічных працэсах у глебе і раслінах, сілкаванні раслін, прымяненні ўгнаенняў.

|| прым. аграхімічны, .

агро́мністы, .

Вельмі вялікі; велізарны.

  • А. дуб.
  • Агромністая зала.

агрубе́лы, .

Які стаў грубым.

  • Агрубелыя рукі.
  • Агрубелая натура (перан.).

|| наз. агрубеласць, .

агры́зак, , м.

Абгрызены кавалак чаго-н.

  • А. яблыка.
  • А. алоўка (спісаны, кароткі аловак).