Verbum

акураты́ст, ✂, м. (разм.).

Акуратны чалавек.

|| ж. акуратыстка, ✂.

акуры́ць, ✂; зак.

Абдаць дымам з якой-н. мэтай.

• А. памяшканне.
• А. пчол.

|| незак. акурваць, ✂.

|| наз. акурванне, ✂.

аку́стык, ✂, м.

1. Спецыяліст у галіне акустыкі (у 1 знач.).

2. Работнік, які абслугоўвае гукаўлоўныя апараты.

аку́стыка, ✂, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае гукавыя з’явы.

2. Чутнасць гукаў (музыкі, гутаркі і пад.) у якім-н. памяшканні.

   • А. тэатральнай залы.

|| прым. акустычны, ✂.

аку́ць, ✂; зак.

Тое, што і акаваць.

• А. сундук жалезам.

аку́чнік, ✂, м.

Прылада для акучвання.

аку́чыць, ✂; зак.

Узрыхліўшы глебу, абгарнуць ёю што-н.

• А. бульбу.

|| незак. акучваць, ✂.

|| наз. акучванне, ✂.

акушэ́р, ✂, м.

Урач, спецыяліст па акушэрству.

акушэ́рка, ✂, ж.

Асоба сярэдняга медыцынскага персаналу, спецыялістка па акушэрству (у 2 знач.).

акушэ́рства, ✂, н.

1. Раздзел медыцыны, прысвечаны пытанням урачэбнай дапамогі пры цяжарнасці, родах і ў пасляродавы перыяд.

   • Лекцыі па акушэрству.

2. Дзейнасць акушэра, акушэркі, аказанне дапамогі пры родах.

|| прым. акушэрскі, ✂.