Verbum

нашыйны, ✂.

Які носяць на шыі, надзяваюць на шыю.

• Нашыйныя ўпрыгожанні.

нашыльнік, ✂, м.

Частка збруі — шырокі рэмень ад хамута да пярэдняга канца дышля.

• Н. даўгаваты, трэба падкараціць.

|| прым. нашыльнічны, ✂.

нашыўка, ✂, ж.

1. гл. нашыць.

2. Кавалак тканіны, скуры і пад., нашытыя на што-н.

   • Сумка з нашыўкай.

3. Знак адрознення вайсковых званняў.

   • Афіцэрскія нашыўкі.

|| прым. нашывачны, ✂.

нашыўны, ✂.

Які нашываецца на што-н. зверху.

• Нашыўныя кішэні.

нашыцца​¹, ✂; зак. (разм.).

Напрацавацца, шыючы.

нашыцца​², ✂; зак. (разм.).

Набіцца куды-н., сабрацца дзе-н. у вялікай колькасці.

• Нашылася поўная кухня дзяцей.

нашыць, ✂; зак.

1. Прышыць на што-н.

   • Н. кішэню.

2. чаго. Пашыць у якой-н. колькасці.

   • Н. сукенак.

|| незак. нашываць, ✂.

|| наз. нашыўка, ✂.

нашэсце, ✂, н.

1. Напад ворага, запаланенне ім чужой тэрыторыі.

   • Варожае н.

2. перан. Нечаканы прыход, з’яўленне каго-н. у вялікай колькасці (разм. жарт.).

   • Н. гасцей.

наяве і наяву, прысл.

У рэчаіснасці, на самой справе.

• Бачыў як н.

наяда, ✂, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі; німфа рэк і ручаёў.

2. Аднагадовая водная травяністая расліна сямейства наядавых, якая мае тонкае разгалінаванае сцябло і малапрыкметныя адзіночныя кветкі.

3. Лічынка страказы (а таксама аўсяніка, вяснянкі), якая жыве ў вадаёмах.

|| прым. наядавы, ✂.