Verbum

наўме, прысл.

1. У галаве, у думках.

   • Жывому жывое н.

2. (з адмоўем «не»). Не да таго цяпер што-н.

   • Не н. яму вяселле.

наўмысля, прысл.

Тое, што і наўмысна (гл. наўмысны).

наўмысны, ✂.

Які робіцца з намерам, свядома.

• Н. падман.
• Ён зрабіў гэта наўмысна (прысл.).

наўпрост, прысл. (разм.).

Па прамой лініі, найкарацейшым шляхам.

• Пайсці н.

наўрад, прысл.

Ужыв. ў значэнні мала верагодна (часцей з часціцай «ці»).

• Н. ці гэта яму ўдасца.

наўскапыта, прысл. (разм.).

Вельмі шпарка, наўгалоп.

• Коні памчаліся н.

наўскасяк, прысл. і прыназ.

1. прысл. У бок ад прамога напрамку, коса.

   • Прыбіць дошку н.

2. прыназ. Ужыв. для ўказання на прадмет, пад вуглом да якога што-н. размяшчаецца або рухаецца.

   • Н. стала лягла квяцістая сурвэтка.

наўскач, прысл.

Скачкамі, вельмі хутка.

• Коні несліся н.

наўскос, прысл. і прыназ.

Тое, што і наўскасяк.

наўсцяж, прысл. і прыназ. (разм.).

1. прысл. Ва ўсю даўжыню чаго-н.

   • Н. кладуцца пракосы.

2. прысл. Ва ўсіх напрамках, навокал.

   • Н. праляглі дарогі.

3. прыназ. Ужыв. пры ўказанні на прадмет, уздоўж якога што-н. размяшчаецца, рухаецца.

   • Ісці н. дарогі.