Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авеёікмноуыьэюя
бвгклмнпрстфця

цыц, выкл. (разм.).

Вокрык, якім загадваюць змоўкнуць, спыніць што-н.

Цыц ты, гарэза!

цы́цар, -у, м. (спец.).

Тое, што і цыцара.

цы́цара, нескл., н. (спец.).

Адзін з буйных друкарскіх шрыфтоў.

цы́цкі, -цак, адз. цы́цка, -і, ДМ -ццы, ж. (разм.).

1. Грудзі жанчыны.

2. Саскі ў млекакормячых жывёлін.

Ц. ў каровы патрэскаліся.