Verbum

цывілізава́ны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца носьбітам цывілізацыі (у 2 знач.).

|| наз. цывілізава́насць, -і, ж.

цывілізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Далучыць (далучаць) да цывілізацыі (у 2 знач.).

|| звар. цывілізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся.

цывіліза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (звычайна іран.).

Носьбіт культуры, цывілізацыі.

|| прым. цывіліза́тарскі, -ая, -ае.

Цывілізатарская місія.

цывіліза́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Ступень грамадскага развіцця, яе матэрыяльнай і духоўнай культуры, характэрная для той ці іншай грамадска-палітычнай фармацыі.

Антычная ц.

2. Сучасная сусветная культура (у 1 знач.).

цыві́льны, -ая, -ае.

Не ваенны, не вайсковы; грамадзянскі.

Ц. касцюм.