сюсю́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
1. Размаўляючы, замяняць шыпячыя гукі свісцячымі.
2. перан. Падроблівацца пад дзіцячы склад думак, мову і пад.
Нельга с. з дзецьмі.
3. перан. Празмерна апякаць.
С. з навабранцамі.
|| наз. сюсю́канне, -я, н.