Verbum

нічо́га¹, займ. адмоўны.

Тое, што і нішто¹ (у 1 знач.).

Яго н. не цікавіць.

нічо́га².

1. прысл. Тое, што і нішто² (у 1 знач.).

Адчуваю сябе н.

2. безас., у знач. вык. Хоць бы што, не шкодзіць.

Многія стаміліся, а ён — н. 3. у знач. пабочн. сл. Неістотна, не мае значэння; абыдзецца. Н., кніга абавязкова знойдзецца.

нічы́й, нічыйго́, нічыйму́, нічы́й (нічыйго́), нічыі́м, аб нічыі́м, м.; нічыя́, нічыёй, нічыю́, ж.; нічыё, нічыйго́, нічыйму́, нічыё, нічыі́м, аб нічыі́м, н.; мн. нічые́; займ. адмоўны.

Які не належыць нікому.

Нічыя зямля.

нічы́йны, -ая, -ае (разм.).

1. гл. нічыя.

2. Тое, што і нічый.

нічыя́, -ёй, ж.

Такі вынік гульні, барацьбы і пад., калі ні адзін з праціўнікаў не выйграе.

Згадзіцца на нічыю.

|| прым. нічы́йны, -ая, -ае.

Н. лік.