Verbum

ніц, прысл.

Тварам уніз.

Упасці н.

ніцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што.

Перашываць, робячы спод верхам; пераніцоўваць.

|| зак. пераніцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. ніцава́нне, -я, н.

ніцепадо́бны, -ая, -ае.

Тое, што і ніткападобны.

|| наз. ніцепадо́бнасць, -і, ж.

ні́цма, прысл.

Тварам уніз.

Стары ляжаў на зямлі н.

ні́цы, -ая, -ае.

Пра дрэвы, кусты: з доўгімі звісаючымі галінамі.

Ніцыя лозы.

ніць, -і, мн. ні́ці, -ей, ж.

1. мн. Тое, што і нітка.

2. Прадмет, які падобны на нітку, нагадвае нітку.

Н. лямпы напальвання.

Ніці павуціння.

3. перан. Тое, што злучае адно з адным, служыць для сувязі.

Ніці дружбы.

|| прым. ніцяны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).