Verbum

ні́ша, -ы, мн. -ы, ніш, ж.

Паглыбленне ў сцяне для змяшчэння там чаго-н.

Глыбокая н.

ні́шкам, прысл. (разм.).

1. Моўчкі.

Ка мне схілілася ты н.

2. Непрыкметна для іншых; употай.

Увайсці ў хату н.

ніштава́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Досыць добры, нядрэнны.

Н. касцюм.

2. Значны, немалы (па велічыні, колькасці).

Н. акраец хлеба.

нішто́¹, нічо́га, нічо́му, нішто́, нічы́м, ні аб чым; займ. адмоўны.

1. Ні адзін прадмет, ніякая з’ява, ніякая справа.

Яго н. не цікавіць. 2. у знач. наз. нішто́, нескл., н. Пра каго-, што-н., хто (што) нічога сабой не ўяўляе, не мае ніякай цаны. Ператварыцца ў н.

нішто́².

1. прысл. (часта ў спалучэнні са словам «сабе»). Нядрэнна, ніштавата, даволі добра.

Жывуць н. сабе.

2. безас., у знач. вык. Хоць бы што, не шкодзіць.

Працуе без адпачынку — і н.

3. у знач. вык. (часта ў спалучэнні са словам «сабе»). Неблагі, нядрэнны.

Ураджай н.

Дзяўчына н. сабе.

нішчы́мніца, -ы, ж. (разм.).

1. Посная ежа.

Сядзець на нішчымніцы.

2. Бясхлебіца.

нішчы́мны, -ая, -ае.

1. Не прыпраўлены скаромным, без скаромнага; посны.

Нішчымная капуста.

2. Без нічога, без якіх-н. дабавак; пусты.

Есці н. хлеб.

ні́шчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца; незак.

Знішчацца, гінуць, прападаць.

Безгаспадарчасцю нішчыцца багацце дзяржавы.

ні́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; незак., каго-што.

Знішчаць, разбураць; пустошыць, не даваць развівацца.

Н. лясы.

Агонь спапяляў і нішчыў усё на сваім шляху.

|| наз. нішчэ́нне, -я, н.