бы́дла, -а, н.
1. зб. Буйная рагатая жывёла.
Гнаць б. ў поле.
2. перан. Пры выказванні зневажальных, пагардлівых адносін да каго-н. (разм., пагард.).
З дзяцінства ён толькі і чуў: «Мужык, б.».
|| прым. быдля́чы, -ая, -ае.