Verbum

праструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Выстругаць паглыбленне, паз у чым-н.

П. дошку.

2. Правесці які-н. час стругаючы.

|| незак. прастру́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

прастры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла; -рыжы́; -ры́жаны; зак.

1. што. Выстрыгчы падоўжную паласу на чым-н.

2. каго-што. Правесці які-н. час, займаючыся стрыжкай чаго-н.

|| незак. прастрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

прастрэ́л, -у, м. (разм.).

Прастудная хвароба — востры боль, ламота, калаццё ў паясніцы і іншых частках цела.

прастрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Страляючы, прабіць наскрозь.

П. руку.

|| незак. прастрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прастрэ́льванне, -я, н.

прастрэ́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; незак.

Быць адкрытым для абстрэлу.

Пазіцыі прастрэльваюцца з вышыні.

прастрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. прастрэліць.

2. што. Мець магчымасць абстрэльваць які-н. участак поўнасцю, на ўсёй прасторы яго.

П. пазіцыі праціўніка.

прасту́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Хвароба, выкліканая ахаладжэннем арганізма.

Пабойвацца прастуды.

|| прым. прасту́дны, -ая, -ае.

прастудзі́цца, -уджу́ся, -у́дзішся, -у́дзіцца; зак.

Захварэць ад прастуды.

П. ў дарозе.

|| незак. прасту́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

прастудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., каго-што.

Прастудай выклікаць хваробу, захворванне.

П. дзяцей.

П. вуха.

|| незак. прасту́джваць, -аю, -аеш, -ае.

прасту́длівы, -ая, -ае (разм.).

Які лёгка прастуджваецца.