прышыўны́, -а́я, -о́е.
Які прышываецца, не прышпільны.
Прышыўныя манжэты.
прышы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак., што.
1. Шыючы, прымацаваць.
П. гузік.
2. Прымацаваць, прыбіць (спец.).
П. дошку.
3. перан., каму. Ілжыва прыпісаць што-н., абвінаваціць у чым-н. (разм., неадабр.).
П. справу.
|| незак. прышыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прышыва́нне, -я, н. і прышы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).
прышэ́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м.
1. Прышлы, не тутэйшы чалавек.
2. часцей мн. У навуковай фантастыцы: іншапланецянін, які прыляцеў на Зямлю.
Прышэльцы з космасу.
|| ж. прышэ́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц.
прышэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).
Суправаждаць якое-н. дзеянне шэптам.
|| наз. прышэ́птванне, -я, н.
прышэ́сце, -я, н. (уст.).
Прыход, з’яўленне.
◊
Да другога прышэсця (разм., жарт.) — пра што-н. далёкае і няпэўнае.
Прыйдзецца нам чакаць да другога прышэсця.
прыяда́цца гл. прыесціся.
прыязджа́ць гл. прыехаць.
прыя́знасць, -і, ж.
1. гл. прыязны.
2. Сяброўскія, добразычлівыя адносіны.
прыя́зны, -ая, -ае.
Прасякнуты сяброўскімі адносінамі, дружалюбнасцю, добразычлівасцю.
Прыязная гутарка.
П. чалавек.
|| наз. прыя́знасць, -і, ж.
прыярытэ́т, -у, М -тэ́це, м.
Першынство ў навуковым адкрыцці, вынаходстве чаго-н.
Вучоным Расіі належыць п. адкрыцця Антарктыкі.
|| прым. прыярытэ́тны, -ая, -ае.