Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прышыўны́, -а́я, -о́е.

Які прышываецца, не прышпільны.

Прышыўныя манжэты.

прышы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак., што.

1. Шыючы, прымацаваць.

П. гузік.

2. Прымацаваць, прыбіць (спец.).

П. дошку.

3. перан., каму. Ілжыва прыпісаць што-н., абвінаваціць у чым-н. (разм., неадабр.).

П. справу.

|| незак. прышыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прышыва́нне, -я, н. і прышы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

прышэ́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м.

1. Прышлы, не тутэйшы чалавек.

2. часцей мн. У навуковай фантастыцы: іншапланецянін, які прыляцеў на Зямлю.

Прышэльцы з космасу.

|| ж. прышэ́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц.

прышэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).

Суправаждаць якое-н. дзеянне шэптам.

|| наз. прышэ́птванне, -я, н.

прышэ́сце, -я, н. (уст.).

Прыход, з’яўленне.

Да другога прышэсця (разм., жарт.) — пра што-н. далёкае і няпэўнае.

Прыйдзецца нам чакаць да другога прышэсця.

прыяда́цца гл. прыесціся.

прыязджа́ць гл. прыехаць.

прыя́знасць, -і, ж.

1. гл. прыязны.

2. Сяброўскія, добразычлівыя адносіны.

прыя́зны, -ая, -ае.

Прасякнуты сяброўскімі адносінамі, дружалюбнасцю, добразычлівасцю.

Прыязная гутарка.

П. чалавек.

|| наз. прыя́знасць, -і, ж.

прыярытэ́т, -у, Мэ́це, м.

Першынство ў навуковым адкрыцці, вынаходстве чаго-н.

Вучоным Расіі належыць п. адкрыцця Антарктыкі.

|| прым. прыярытэ́тны, -ая, -ае.