тупі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., ту́піцца; незак.
Станавіцца тупым (у 1 знач.), тупейшым.
Сякера тупіцца.
|| зак. затупі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., зату́піцца, вы́тупіцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., вы́тупіцца і ступі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., сту́піцца.
тупі́ць, туплю́, ту́піш, ту́піць; ту́плены; незак., што.
Рабіць тупым (у 1 знач.).
Т. нож.
|| зак. затупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены, вы́тупіць, -плю, -піш, -піць і ступі́ць, ступлю́, сту́піш, сту́піць; сту́плены.
ту́пкі, -ая, -ае (разм.).
Цвёрды, утаптаны (пра зямлю, грунт).
Тупкае дно ракі.
тупы́, -а́я, -о́е.
1. Недастаткова навостраны, такі, якім цяжка рэзаць, пілаваць, калоць і пад.
Т. нож.
Тупая піла.
2. Які не звужаецца або мала звужаецца ў канцы, з закругленым канцом.
Туфлі з тупымі насамі.
3. перан. Разумова абмежаваны, няздольны, някемлівы.
Т. вучань.
Т. як абух.
4. перан. Які прыйшоў у стан атупення; раўнадушны, абыякавы.
Тупое паслушэнства.
5. Невыразны, бяздумны, бяссэнсавы.
Т. погляд.
6. Не востры, не вельмі адчувальны; глухі (пра боль).
Т. боль.
7. Глухі, не рэзкі, не звонкі (пра гукі).
Пачуўся т. трэск.
8. Пра вугал: большы за 90°.
|| наз. ту́пасць, -і, ж. (у 3 і 4 знач.).
тур¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Адзін круг танца.
Т. вальса.
2. Асобны этап якога-н. спаборніцтва, конкурсу і пад.
Першы т. чэмпіянату па баскетболе.
3. Этап, частка якой-н. падзеі, мерапрыемства і пад.
Першы т. выбараў (пры шматступеннай выбарчай сістэме).
тур², -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Вымерлы дзікі бык, продак буйной рагатай жывёлы.
2. Горны каўказскі казёл.
тур³, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Падарожжа, турыстычная паездка.
2. Гастрольная паездка артыста ці музычнага калектыву.
тура́, -ы́, мн. ту́ры і (з ліч. 2, 3, 4) туры́, тур, ж. (разм.).
Шахматная фігура, якая мае форму вежы; ладдзя.
турава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.
Тое, што і ўторыць.
турба...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач. турбінны, напр.: турбаагрэгат, турбабудаўнічы, турбабур, турбабурэнне, турбагенератар, турбакампрэсар, турбаракетны, турбаход.