Verbum

проціпаста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., каго-што, каму-чаму.

1. Параўнаць, указаўшы на розніцу, процілегласць прымет аднаго і другога.

П. новае мысленне ўстарэлым поглядам.

2. Процідзейнічаючы, накіраваць супраць каго-, чаго-н.

П. насіллю ўзброеную сілу.

|| незак. проціпастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. проціпастаўле́нне, -я, н.

проціраке́тны, -ая, -ае.

○

Проціракетная абарона — комплекс сіл і сродкаў, а таксама мерапрыемствы і баявыя дзеянні, накіраваныя на абарону супраць ракетнай зброі.

процістая́нне, -я, н. (спец.).

Месцазнаходжанне верхняй планеты ў пункце неба, процілеглым Сонцу.

процістая́ць, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; незак., каму-чаму (кніжн.).

1. Супраціўляцца дзеянню чаго-н., захоўваючы ўстойлівае становішча.

П. ветру.

П. чыйму-н. націску (перан.).

2. Быць проціпастаўленым, адрознівацца па сутнасці.

проціта́нкавы, -ая, -ае.

Які дзейнічае супраць танкаў, абараняе ад танкаў.

Процітанкавая артылерыя.

П. роў.

проціхімі́чны, -ая, -ае.

Накіраваны на ахову ад баявых атрутных рэчываў.

Проціхімічныя сродкі.

проція́ддзе, -я, н.

Рэчыва, якое спыняе або аслабляе дзеянне яду; антыдот.

П. супраць коснасці (перан., кніжн.).

про́цьма, -ы, ж.

1. Бездань, прорва (у 1 знач.; уст.).

2. перан., каго-чаго. Вялікае мноства, безліч.

П. народу.

про́чкі, -чак (разм.).

Пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям’і з прычыны нязгоды, неладоў.

Пайсці ў п.

про́чырк, -а, мн. -і, -аў, м.

Рыска, пракрэсленае месца, якое абазначае пропуск чаго-н.

П. у анкеце.