Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прапагандава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; незак., што.

Займацца прапагандай чаго-н.

П. перадавы вопыт.

прапаганды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца прапагандай чаго-н.

|| ж. прапаганды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. прапаганды́сцкі, -ая, -ае.

прапада́ць гл. прапасці.

прападо́бнасць, -і, ж.

У праваслаўнай царкве: тытулаванне святароў, іераманахаў, іерэяў, пратаіерэяў (у спалучэнні з займеннікамі «ваша», «іх», «яго»).

Ваша п.

прападо́бны, -ая, -ае.

У вернікаў: азначэнне, якое даецца да імён манахаў і пустэльнікаў, якія лічацца святымі.

Прападобная Ефрасіння.

прапа́жа, -ы, ж.

1. гл. прапасці.

2. Тое, што прапала (разм.).

Знайшлася п.

прапаласка́ць, -лашчу́, -ло́шчаш, -ло́шча; -лашчы́; -ласка́ны; зак., што.

1. гл. паласкаць.

2. Правесці які-н. час палошчучы.

Дзве гадзіны прапаласкала бялізну.

прапалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.

1. Прадзіравіць агнём, чым-н. едкім.

П. дзірку ў шынялі. П. кіслатой.

2. і ў чым. Добра напаліць, выпаліць для абагравання.

П. печ або ў печы.

3. Правесці які-н. час, займаючыся паленнем чаго-н. ці ў чым-н. або даць гарэць чаму-н. на працягу якога-н. часу.

П. святло дараніцы.

|| незак. прапа́льваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

прапало́ць, -алю́, -о́леш, -о́ле; -алі; -о́латы; зак., што.

1. Ачысціць ад пустазелля якую-н. прастору ці пасаджаныя расліны.

П. грады.

П. капусту.

2. Правесці які-н. час полючы.

|| незак. прапо́лваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. прапо́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.) і прапо́лванне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. прапо́лачны, -ая, -ае.

прапанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каму.

1. каго-што або з інф. Падаць (падаваць) на абмеркаванне як пэўную магчымасць.

П. новы праект. П. пабудаваць мост.

П. чыю-н. кандыдатуру для абмеркавання.

2. што. Запытаць (пытаць), задаць (задаваць).

П. пытанне. П. задачу.

3. каго-што. Даць (даваць) у чыё-н. распараджэнне.

П. свае паслугі.

4. з інф. Патрабаваць, загадаць (загадваць) што-н. зрабіць (рабіць).

П. закончыць пабудову ў тыднёвы тэрмін.

|| незак. яшчэ прапано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прапано́ва, -ы, ж. і прапанава́нне, -я, н.