Verbum

прывалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., каго-што.

Даставіць валочачы.

П. мех.

|| незак. прывалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прывалі́ць¹, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.

1. каго-што. Прыперці, прыхіліць да чаго-н. або прыціснуць зверху чым-н.

П. камень да сцяны.

2. Прыстаць да берага, да прыстані (спец.).

Параход прываліў да прыстані.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. З’явіцца, прыйсці (разм.).

Шчасце прываліла ў хату.

Прываліла многа народу. незак. прыва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыва́льванне, -я, н. (да 1 знач.) і прыва́л, -у, м. (да 2 знач.).

прывалі́ць², -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.

Трохі, не поўнасцю зваліць (сукно).

|| незак. прыва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

прыва́льны гл. прывал.

прываражы́ць, -ажу́, -о́жыш, -о́жыць; -о́жаны; зак., каго (што).

1. У забабонных уяўленнях: прывабіць варажбой.

2. перан. Зачараваўшы, прывабіць да сябе (разм.).

|| незак. прываро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

прыва́рак, -рку, м.

Гатаваная страва; таксама прадукты харчавання, у тым ліку заправа, якія выкарыстоўваюцца пры гатаванні гарачых страў.

П. у боршч.

|| прым. прыва́рачны, -ая, -ае.

прывары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак., што.

Прырабіць, зварваючы.

П. ручку да металічнага каўша.

|| незак. прыва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыва́рка, -і, ДМ -рцы, ж. і прыва́рванне, -я, н.

прыва́тнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Прыватная, не тыповая акалічнасць, падрабязнасць.

Звярніце ўвагу на п.

◊

У прыватнасці, пабочн. сл. — ужыв. для падкрэслівання якога-н. прыватнага выпадку, у знач.: напрыклад, у тым ліку.

прыватнаўла́сніцкі, -ая, -ае.

Тое, што і прыватны (у 3 знач.).

Прыватнаўласніцкая гаспадарка.

прыва́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Прыватны гандляр, прадпрыемец.

|| ж. прыва́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. прыва́тніцкі, -ая, -ае.