Verbum

прырэ́заць¹, -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак., што і чаго.

Прыбавіць зямлі шляхам межавання.

П. зямлі.

|| незак. прыраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. прыраза́нне, -я, н.

|| наз. прырэ́з, -у, м. і прырэ́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

прырэ́заць², -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак., каго (што) (разм.).

1. Умярцвіць, канчаткова дарэзаўшы.

П. падбітага звера.

2. Зарэзаць.

Такі бандыт і п. можа.

|| незак. прыраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прырэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

прырэ́йкавы, -ая, -ае (спец.).

Які знаходзіцца каля лініі чыгункі.

Прырэйкавая пляцоўка.

прыса́джвацца гл. прысесці.

прыса́дзісты, -ая, -ае.

1. Маларослы, але моцнага складу.

Прысадзістая постаць.

2. перан. Нізкі, але шырокі, тоўсты.

П. дуб.

|| наз. прыса́дзістасць, -і, ж.

прыса́ды, -са́д.

Дрэвы, пасаджаныя вакол, каля чаго-н. (дарогі, вуліцы, будынка і пад.).

Шлях абрамлялі бярозавыя п.

пры́сак, -ску, м.

Гарачы, распалены попел.

Пячы бульбу ў прыску.

прысарамаці́ць гл. сарамаціць.

прысаро́міць гл. сароміць.

прысва́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пра жаніха: пасватацца.

|| незак. прысва́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.