Verbum

прыраза́нне гл. прырэзаць¹.

прыраза́ць¹ гл. прырэзаць¹.

прыраза́ць² гл. прырэзаць².

прыразны́, -а́я, -о́е (спец.).

Такі, які прырэзалі¹, прыбавілі.

Прыразныя землі.

прыра́іць гл. ра́іць.

прырасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -це́; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.

1. да чаго. Зрастаючыся, утварыць адно цэлае з чым-н.

Прышчэп прырос.

П. дамесца (перан.: зрабіцца нерухомым).

2. Павялічыцца ў колькасці, памерах (разм.).

|| незак. прыраста́ць, -а́е.

|| наз. прырашчэ́нне, -я, н. і прыро́ст, -у, М -сце, м. (да 2 знач.).

Прырашчэнне працэнтаў.

Прырост пагалоўя жывёлы.

прыраўнава́ць¹, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што і да каго-чаго.

Прыпадобніць да каго-, чаго-н., прызнаць роўным з кім-, чым-н.

Па таленце яго можна п. да лепшых спевакоў.

|| незак. прыраўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

прыраўнава́ць² гл. раўнаваць².

прыро́бка гл. прырабіць.

прыро́бліваць гл. прырабіць.