Verbum

прыбяга́ць гл. прыбегчы.

прыбядня́цца гл. прыбедніцца.

прыва́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак.

1. каго (што). Імітуючы голас або прыцягваючы ўвагу якой-н. прынадай, паклікаць, прымусіць наблізіцца.

П. глушца.

П. ваўка.

2. каго-што. Прымусіць звярнуць увагу на што-н. або прыйсці куды-н.

Святло ў акне прывабіла нас.

Пах смажанага прывабіў мяне на кухню.

3. каго (што). Выклікаць да сябе сімпатыю, прыхільнасць, станоўчыя адносіны.

П. сваёй знешнасцю.

4. перан., каго (што). Стаць для каго-н. заманлівым, прыемным.

Яго прывабіла добрая пасада.

|| незак. прыва́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыва́бліванне, -я, н.

прыва́блівы, -ая, -ае.

Які прываблівае да сябе сваімі якасцямі, уласцівасцямі.

Прываблівая знешнасцы

|| наз. прыва́блівасць, -і, ж.

прыва́бны, -ая, -ае.

1. Які вабіць, прыцягвае да сябе якімі-н. якасцямі, рысамі; прыемны з выгляду, мілавідны.

Прывабныя рысы твару.

2. Прыемны, мілы.

П. голас.

Прывабная ўсмешка.

3. Які вабіць чым-н., выклікае цікавасць.

Прывабная прафесія.

|| наз. прыва́бнасць, -і, ж.

прыва́га, -і, ДМ -ва́зе, ж. (спец.).

Колькасць вагі, якая прыбавілася.

Сярэднясутачная п. свіней.

прывадні́цца, -адню́ся, -о́днішся, -о́дніцца; зак.

Пра лятальны апарат, парашутыста: апусціцца на ваду.

|| незак. прывадня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. прывадне́нне, -я, н.

прывадны́ гл. прывод².

прывазны́, -а́я, -о́е.

Прывезены адкуль-н., не мясцовы.

Прывазная сыравіна.

прыва́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. прываліць¹.

2. Прыпынак у дарозе для адпачынку, а таксама месца прыпынку.

Зрабіць п.

|| прым. прыва́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).