Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прыплы́сці і прыплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; зак.

Дасягнуць чаго-н. плывучы.

П. да вострава.

|| незак. прыплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прыплюсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што (разм.).

Складаючы лікі, дадаць да агульнай сумы, а таксама наогул далучыць.

|| незак. прыплюсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

прыплю́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. каго-што. Націснуўшы, зрабіць плоскім, трохі сплюшчыць.

П. галоўку цвіка.

Прыплюснуты нос (шырокі і плоскі).

2. што. Прыжмурыць, прыкрыць (павекі).

П. вейкі.

прыплю́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Прыкрыць павекамі (вока, вочы).

П. вока.

|| незак. прыплю́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

прыпляска́ць, -ляшчу́, -ле́шчаш, -ле́шча; -ляшчы́; -ляска́ны; зак., што.

1. Пляскаючы, зрабіць плоскім, роўным.

П. кучу гліны.

2. Прыбіць, прыгнуць да чаго-н., прыціснуць уніз.

Град прыпляскаў да зямлі ячмень.

прыпо́й, -ю, м. (спец.).

Метал або сплаў для паяння.

|| прым. прыпо́йны, -ая, -ае.

прыпо́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Ніжні пярэдні край сукенкі, кашулі і пад.

Несціяблыкі ў прыполе.

прыпо́мніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

1. Прыйсці на памяць.

Прыпомніўся мудры выраз.

2. каму. Не забыцца, не даравацца.

Гэтаўсётабе прыпомніцца!

|| незак. прыпаміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

прыпо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак.

1. каго-што. Успомніць, аднавіць у памяці.

П. прозвішча даўняга знаёмага.

2. што і каму. Не забыць зробленага кім-н., каб адпомсціць, пакараць за гэта (разм.).

Ягэта табе прыпомню!

|| незак. прыпаміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

прыпра́ва, -ы, мн. -ы, -ра́ў, ж.

Тое, чым прыпраўляюць страву для смаку.

Вострая п.

|| прым. прыпра́вачны, -ая, -ае.