Verbum

прако́лванне гл. пракалоць.

прако́лваць гл. пракалоць.

прако́пванне і прако́пка гл. пракапаць.

прако́пваць гл. пракапаць.

прако́рм гл. карміцца, карміць.

прако́рпацца, -аюся, -аешся, -аецца і пракарпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Правесці які-н. час, марудна робячы што-н., корпаючыся (карпаючыся).

Пракорпалася ў агародзе цэлы дзень.

прако́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пракошаная паласа шырынёй на размах касы, а таксама града скошанай травы.

Шырокі п.

|| прым. прако́сны, -ая, -ае.

прако́сны гл. пракасіць, пракос.

прако́ўзацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Правесці які-н. час коўзаючыся.

Паўдня пракоўзаўся на каньках.

прако́чвацца гл. пракаціцца.