Verbum

прымыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. прымкнуць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Размяшчацца зусім побач.

Сенажаць прымыкае да возера.

прымяні́мы, -ая, -ае.

Такі, які можна прымяніць.

П. спосаб.

|| наз. прымяні́масць, -і, ж.

прымяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак., што.

Ажыццявіць на справе.

П. веды на практыцы.

|| незак. прымяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прымяне́нне, -я, н.

прымянша́ць гл. прыменшыць.

прымяншэ́нне гл. прыменшыць.

прымяня́льны, -ая, -ае.

Такі, які можна прымяняць.

П. метад.

|| наз. прымяня́льнасць, -і, ж.

прымяра́ць гл. прымераць.

прымярза́нне гл. прымерзнуць.

прымярза́ць гл. прымерзнуць.

прымярко́ўвацца гл. прымеркавацца.