супо́ніць
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэннісупо́ня, -і,
Раменьчык для сцягвання клешчаў хамута.
суправаджа́льны, -ая, -ае.
1. Які служыць для суправаджэння чаго
2. Які суправаджае што
суправаджа́цца, 1 і 2
1. Адбывацца адначасова з чым
2. Мець сваім вынікам што
3. Быць забяспечаным чым
суправаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. каго-што. Ісці, ехаць разам з кім
2. што. Адбывацца, рабіць адначасова з чым
3. што чым. Служыць дапаўненнем да чаго
||
||
супрама́т, -у,
Скарачэнне: супраціўленне матэрыялаў (назва навукі).
||
супраціўля́льнасць, -і,
Здольнасць супраціўляцца, ступень супраціўлення.
супраціўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца;
Супрацьдзейнічаць уздзеянню каго-, чаго
||
супрацо́ўнік, -а,
1. Чалавек, які працуе разам з кім
2. Назва работнікаў некаторых спецыяльнасцей, а таксама ўвогуле служачых.
Навуковы супрацоўнік — пасада супрацоўніка навукова-даследчай установы; асоба, якая займае гэтую пасаду.
||
||
супрацо́ўнічаць, -аю, -аеш, -ае;
1. Працаваць сумесна з кім
2. Быць супрацоўнікам (у 2
||