суправаджа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак., чым.

1. Адбывацца адначасова з чым-н.

Навальніца суправаджалася градам.

2. Мець сваім вынікам што-н.

Хвароба суправаджалася ўскладненнем.

3. Быць забяспечаным чым-н., дапаўняцца чым-н.

С. каментарыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)