прылі́пнуць, -ну, -неш, -не; -іп, -іпла; -ні́; зак.
1. да чаго. Моцна прыстаць (пра што-н. ліпкае або да чаго-н. ліпкага).
Кашуля прыліпла да потнага цела.
2. перан. Тое, што і прыстаць (у 3 і 4 знач.; разм.).
Прыліпла са сваімі распытваннямі.
Прыліп нейкі дзіўны спадарожнік.
|| незак. прыліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
прылі́пчывы, -ая, -ае.
1. Які лёгка прыліпае.
Прыліпчывая гліна.
Прыліпчывая хвароба (перан.: заразная; разм.).
2. перан. Надакучлівы, неадчэпны (разм.).
|| наз. прылі́пчывасць, -і, ж.
прылі́ў, -ліву, мн. -лівы, -ліваў, м.
1. Перыядычны пад’ём узроўню адкрытага мора.
Час прыліву.
2. Прыбыццё, паступленне каго-, чаго-н. у вялікай колькасці.
П. рабочай сілы. П. крыві да галавы.
|| прым. прылі́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
прылі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лье́ і -ліе́; -ліў, -ліла́, -ло́; зак.
Сабраўшыся, прыцячы, падступіць (пра вадкае).
Кроў прыліла да галавы.
|| незак. прыліва́ць, -а́е.
прылічы́ць, -ічу́, -ічыш, -ічыць; -ічаны; зак.
1. каго-што. Дадаць пры падліку.
П. працэнты да капіталу.
2. каго (што). Назначыць куды-н. для адбывання службы (спец.).
П. навабранцаў да воінскай часці.
3. каго-што. Аднесці да ліку каго-, чаго-н.
П. да выдатных даследчыкаў.
|| незак. прылі́чваць, -аю, -аеш, -ае і прыліча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
прылучы́цца, -учу́ся, -у́чышся, -у́чыцца; зак.
1. да каго-чаго. Злучыцца з кім-н.; згадзіцца з чым-н.
П. да прапановы.
2. да чаго. Уключыцца ў якую-н. дзейнасць, стаць удзельнікам чаго-н.
П. да навукі.
|| незак. прылуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. прылучэ́нне, -я, н.
прылучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак.
1. каго-што. Злучыць з чымн.; уключыць у склад чаго-н. іншага, асноўнага.
П. да кампаніі.
П. раён да другой вобласці.
2. каго (што). Даць магчымасць уключыцца ў якую-н. дзейнасць, зрабіць удзельнікам чаго-н.
П. падлеткаў да грамадска-карыснай працы.
|| незак. прылуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прылучэ́нне, -я, н.
прыляга́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак., да чаго.
1. Шчыльна ахопліваць, аблягаць.
Сукенка прылягае да таліі.
2. Размяшчацца, цесна прымыкаючы да чаго-н.
Поле прылягае да лесу.
|| зак. прыле́гчы, -ля́жа; -лёг, -лягла́ і -ле́гла (да 1 знач.).
прыляпі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ле́піцца; зак., да чаго (разм.).
Тое, што і прыліпнуць.
Пластыр моцна прыляпіўся.
Хлопчык прыляпіўся на багажніку веласіпеда (перан.).
|| незак. прыле́плівацца, -аецца і прыляпля́цца, -я́ецца.
прыляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак., што да чаго.
Прымацаваць ліпкае або ліпкім.
П. аб’яву да сцяны. П. пластыр.
|| незак. прыле́пліваць, -аю, -аеш, -ае і прыляпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.