Verbum

сумятлі́вы, -ая, -ае.

1. Залішне мітуслівы, схільны мітусіцца.

С. чалавек.

2. Поўны мітусні, клопатаў.

С. месяц.

|| наз. сумятлі́васць, -і, ж.

сумятня́, -і́; ж.

Бязладная беганіна, клопаты, мітусня.

Цэлы дзень с.

Паднялася страшэнная с.

сумяшча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Службовая асоба, якая працуе па сумяшчальніцтве.

|| ж. сумяшча́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. сумяшча́льніцкі, -ая, -ае.

сумяшча́льніцтва, -а, н.

Выкананне работы на якой-н. платнай пасадзе адначасова з асноўнай работай.

Дазволіць с. на палову стаўкі.

сумяшча́льны, -ая, -ае.

Такі, які можна сумясціць з чым-н.

Сумяшчальныя паняцці.

|| наз. сумяшча́льнасць, -і, ж.

сумяшча́цца гл. сумясціцца.

сумяшча́ць гл. сумясціць.

суніма́цца гл. суняцца.

суніма́ць гл. суняць.

суні́цы, -ні́ц, адз. суні́ца, -ы, ж.

Шматгадовая ягадная расліна з белымі кветкамі, пахучымі чырвонымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

Лясныя с.

|| прым. суні́чны, -ая, -ае.