Verbum

прыбі́ць, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі; -біты; зак.

1. што. Прымацаваць цвікамі.

П. маснічыну.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Шчыльна прыціснуць.

Траву прыбіла ліўнем да зямлі.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Сунучы, штурхаючы, давесці куды-н.

Хваляй прыбіла лодку да берага.

4. каго. Моцна пабіць (разм.).

П. злодзея да паўсмерці.

|| незак. прыбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.).

|| наз. прыбіва́нне, -я, н. (да 1 знач.) і прыбі́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач.; разм.).

прыблі́жаны¹, -ая, -ае.

Не зусім дакладны, прыблізны.

Прыбліжанае рашэнне.

Прыбліжана (прысл.) падлічыць.

|| наз. прыблі́жанасць, -і, ж.

прыблі́жаны², -ая, -ае.

Які блізка стаіць да высокапастаўленай асобы, карыстаецца яе даверам.

Прыбліжаныя асобы.

Манарх і яго прыбліжаныя (наз.).

прыблі́зіцца, -іжуся, -ізішся, -ізіцца; зак.

Стаць больш блізкім (у 1 і 5 знач.).

П. да дзвярэй.

Прыблізіўся дзень ад’езду. П. да лепшых узораў.

|| незак. прыбліжа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. прыбліжэ́нне, -я, н.

прыблі́зіць, -іжу, -ізіш, -ізіць; -іжаны; зак., каго-што.

Паставіць блізка; зрабіць больш блізкім (у 1, 4 і 5 знач.).

|| незак. прыбліжаць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыбліжэ́нне, -я, н.

прыблі́зны, -ая, -ае.

Не зусім дакладны, больш-менш блізкі да сапраўднага.

Прыблізныя звесткі.

Падлічыць прыблізна (прысл.).

|| наз. прыблі́знасць, -і, ж.

прыблу́да, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў (разм.).

1. Чужы, не тутэйшы чалавек.

2. Аб прыблуднай жывёліне.

прыблу́дны, -ая, -ае (разм.).

Які выпадкова зайшоў куды-н., апынуўся дзе-н. (у чужым месцы, доме, статку).

Прыблудная авечка.

прыблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і прыплесці (у 2 знач.).

|| незак. прыблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

прыбо́й, -ю, м.

Марскія хвалі, якія б’юць у бераг.

Час прыбою.

|| прым. прыбо́йны, -ая, -ае.