Verbum

прадме́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Настаўнік, спецыяліст па якім-н. вучэбным прадмеце.

Аб’яднанні прадметнікаў.

прадмо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж.

Уводны артыкул да якога-н. твора.

П. да манаграфіі.

прадо́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Бяздонне, прорва.

П. ў гарах.

прадо́ўжыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Падоўжыцца, працягнуцца.

Яго жыццё прадоўжыцца ў дзецях і ўнуках.

|| незак. прадаўжа́цца, -а́ецца.

|| наз. прадаўжэ́нне, -я, н.

прадо́ўжыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Працягнуць якое-н. дзеянне; вярнуцца (пасля перапынку) да пачатага.

П. следства.

П. сход.

2. Зрабіць больш працяглым у часе; павялічыць.

П. адпачынак.

П. свой род.

|| незак. прадаўжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прадаўжэ́нне, -я, н.

прадпасы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Тое, што і перадумова.

2. Зыходны пункт якога-н. разважання.

прадпіса́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Пісьмовае распараджэнне, загад (афіц.).

Тэрміновае п.

2. Указанне захоўваць што-н. (кніжн.).

П. ўрача.

прадпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., каму што і з інф.

1. Аддаць распараджэнне, загадаць (афіц.).

П. выехаць.

2. Паставіць у абавязак выконваць што-н. (кніжн.).

П. строгую дыету.

|| незак. прадпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

прадпрые́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Тое, што і прадпрымальнік.

|| прым. прадпрые́мніцкі, -ая, -ае.

прадпрые́млівы, -ая, -ае.

Тое, што і прадпрымальны.

|| наз. прадпрые́млівасць, -і, ж.