прыка́зчык, -а,
1. Наёмны служачы ў гандлёвай установе; прадавец.
2. Служачы ў маёнтку, які кіраваў гаспадаркай памешчыка.
||
прыка́зчык, -а,
1. Наёмны служачы ў гандлёвай установе; прадавец.
2. Служачы ў маёнтку, які кіраваў гаспадаркай памешчыка.
||
прыкало́ць, -алю́, -о́леш, -о́ле; -алі́; -о́латы;
1. што. Прымацаваць шпількай.
2. каго (што). Забіць чым
||
прыкамандзірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны;
Адкамандзіраваўшы, прызначыць куды
||
прыкархну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́;
Заснуць на кароткі час.
прыкарэ́лы, -ая, -ае.
Які прыкарэў, прысох.
прыкарэ́ць, 1 і 2
Закарэўшы, прысохнуць.
прыкаці́ць, -ачу́, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны;
1. што. Коцячы, даставіць.
2. Тое, што і прыехаць (звычайна хутка ці нечакана;
||
прыкі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься;
1. кім-чым. Тое, што і прытварыцца.
2. (1 і 2
||
прыкі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты;
1. Прыблізна злічыць, вызначыць што
2. што і чаго. Дабавіць.
||
||
прыкіпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́;
1. (1 і 2
2.
||