Verbum

турбаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лакаматыў, які прыводзіцца ў рух паравой або газавай турбінай.

|| прым. турбаво́зны, -ая, -ае.

турбагенера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Электрычны генератар, які прыводзіцца ў рух паравой ці газавай турбінай.

|| прым. турбагенера́тарны, -ая, -ае.

турба́за, -ы, мн. -ы, -ба́з, ж.

Турысцкая база.

Пуцёўка на турбазу.

турба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўночнай Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанага вакол галавы.

турбарэакты́ўны, -ая, -ае (спец.).

Які мае газавую турбіну, што прымае ўдзел у стварэнні рэактыўнай цягі.

Т. рухавік.

Т. самалёт.

турба́цыя, -і, ж. (разм.).

Турбота, клопат.

турбаэлектрахо́д, -а, М -хо́дзе, мн. -ы, -аў, м.

Судна, на якім электрычны генератар прыводзіцца ў дзеянне паравой ці газавай турбінай.

|| прым. турбаэлектрахо́дны, -ая, -ае.

турбі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.

Рухавік, які ператварае кінетычную энергію вады, пары, газу ў механічную работу.

Паравая т.

|| прым. турбі́нны, -ая, -ае.

турбо́та, -ы, ДМ -бо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

1. Заклапочанасць чым-н., неадольнае жаданне ажыццявіць што-н.

Турботы яго не памяншаліся.

2. Апека над кім-н., клопат, увага да каго-н.

Т. аб дзецях.

турбо́тлівы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і турботны.

|| наз. турбо́тлівасць, -і, ж.