Verbum

землечарпа́нне, -я, н.

Паглыбленне дна вадаёмаў пры дапамозе землечарпалак.

|| прым. землечарпа́льны, -ая, -ае.

земля... (гл. земле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «земле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: землябітны, землязнавец, землязнаўства, землякоп, земляроб, землясос.

землябі́тны, -ая, -ае.

Зроблены са шчыльна збітай зямлі з дабаўленнем вяжучых рэчываў.

Землябітная хатка.

земляко́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы па земляных работах.

|| прым. земляко́пскі, -ая, -ае.

земляко́пны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да земляных работ.

Землякопныя машыны.

земляме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Тое, што і каморнік.

|| прым. земляме́рскі, -ая, -ае.

земляме́рны, -ая, -ае.

Які адносіцца да вымярэння і адвядзення зямельных участкаў; каморніцкі.

Землямерныя работы.

земляны́ гл. зямля.

земляро́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца земляробствам; хлебароб.

|| прым. земляро́бскі, -ая, -ае.

Земляробская праца.

земляро́бства, -а, н.

1. Апрацоўка зямлі для вырошчвання сельскагаспадарчых раслін.

Высокая культура земляробства.

2. Раздзел аграноміі, які вывучае спосабы карыстання зямлёй і павышэння ўрадлівасці глебы.

|| прым. земляро́бчы, -ая, -ае.