Verbum

э́му

(парт. ema, з моў Акіяніі)

вялікая птушка групы бескілявых з буравата-шэрым апярэннем і доўгімі трохпальцымі нагамі; аўстралійскі страус.

эмульгава́ць

(лац. emulgere = даіць)

наносіць эмульсію на якую-н. паверхню для засцярогі яе ад пашкоджання.

эмульга́тары

(ад лац. emulgere = даіць)

рэчывы, якія садзейнічаюць утварэнню эмульсій і павышэнню іх устойлівасці (напр. мыла, жэлацін).

эмульсі́н

(ад лац. emulsus = выдаены)

бялковае рэчыва, якое змяшчаецца ў міндалі.

эму́льсія

(н.-лац. emulsio, ад лац. emulgere = даіць)

1) вадкасць, у якой нерастваральныя ў вадзе эфірныя алеі, бальзамы і іншыя вадкасці знаходзяцца ў выглядзе драбнюткіх кропелек;

2) святлоадчувальны слой на фотапласцінках, плёнках, паперы.

эмуля́цыя

(англ. emulation)

саперніцтва, імкненне перасягнуць у чым-н. адзін другога.