Verbum

этагра́ма

(ад гр. ethos = звычай + -грама)

больш або менш поўны пералік «мовы», поз, жэстаў і мімікі, уласцівы таму або іншаму віду жывёл.

этажэ́рка

(фр. étagère)

адкрытая шафка на ножках у выглядзе некалькіх паліц, размешчаных адна над другой.

этало́гія

(ад гр. ethos = звычай + -логія)

навука, якая вывучае асаблівасці паводзін арганізмаў ва ўсіх іх праяўленнях.

этало́н

(фр. étalon)

1) дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння (напр. э. вагі);

2) перан. узор, стандарт для параўнання з чым-н. (напр. э. прыстойнасці).

эта́н

(ад гр. aither = эфір, паветра)

бясколерны грымучы газ, які знаходзіцца ў прыродным і свяцільным газе.

этано́л

[ад этан + (алкаг)оль]

этылавы спірт.

эта́п

(фр. étape)

1) момант, стадыя ў развіцці якога-н. працэсу (напр. э. бою);

2) асобная частка шляху, дыстанцыі ў спартыўных спаборніцтвах (напр. э. велагонкі);

3) прыпынак на шляху руху;

па этапу — знаходзіцца пад канвоем у час перасылкі арыштантаў.

э́тас

(гр. ethos)

абазначэнне характару асобы або з’явы ў антычнай філасофіі.

этаты́зм

(фр. étatisme, ад etat = дзяржава)

кірунак палітычнай думкі, які разглядае дзяржаву як вышэйшы вынік і мэту грамадскага развіцця.

э́твеш

[венг. L. Eötvös = прозвішча венг. фізіка (1848—1919)]

адзінка градыенту сілы цяжару ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная змяненню паскарэння свабоднага падзення на 10-9 см/с​² на кожны сантыметр.