Verbum

эналі́ды

(ад гр. enalios = марскі)

падводныя расліны, якія растуць на глеістых узбярэжжах мораў.

эна́нт

(гр. enantios = процілеглы)

разнавіднасць сінтэтычнага валакна з поліамідаў, выкарыстоўваецца для вырабу корду, электраізаляцыйных матэрыялаў, тэкстыльных вырабаў.

энантыямарфі́зм

(ад гр. enantios = процілеглы + -марфізм)

уласцівасць некаторых крышталёў існаваць у мадыфікацыях, якія з’яўляюцца люстранымі адбіткамі адзін другога.

энантыяме́трыя

(ад гр. enantios = процілеглы + -метрыя)

від ізамерыі хімічных злучэнняў, малекулы якіх асіметрычныя.

энантэ́ма

(ад гр. en = у, на + anthema = высыпка)

высыпка на слізістых абалонках рота, носа, унутраных органаў, якая назіраецца пры некаторых інфекцыйных захворваннях (параўн. экзантэма).

энаплі́ды

(н.-лац. enoplida)

атрад чарвей класа нематодаў, жывуць у морах, прэсных вадаёмах і ў глебе.

энаргі́т

(ад гр. enarges = відавочны, ясны)

мінерал падкласа складаных сульфідаў ад чорнага да сталёва-шэрага колеру; руда медзі і мыш’яку.

энатэ́ра

(н.-лац. oenothera, ад гр. oinotheras)

травяністая расліна сям. скрыпнёвых з зубчастым лісцем і буйнымі жоўтымі пахучымі кветкамі ў аблісцелых суквеццях, пашыраная ў Амерыцы; на Беларусі заносная; лекавая і дэкаратыўная; асліннік.

энафта́льм

(ад гр. en = у, на + ophthalmos = вока)

западанне вочнага яблыка ў вочную яму пры траўмах вока, пры атрафіі тлушчавай клятчаткі вочнай ямы і інш. (параўн. экзафтальм).

эна́цыі

(ад лац. enatus = які вырас)

нарасты на восевым органе некаторых вышэйшых раслін, напр. папаратнікаў.