Verbum

нарва́л

(сканд. narval)

марское млекакормячае сям. дэльфінавых, пашыранае ў арктычных водах.

наргіле́

(тур. nargile, ад перс. nārgilä)

усходні прыбор для курэння, падобны да кальяна, але з доўгай гнуткай трубкай замест люлькі.

нард

(гр. nardos)

1) травяністая расліна сям. валяр’янавых з мясістым духмяным коранем і дробнымі кветкамі, пашыраная ў Гімалаях;

2) араматычнае рэчыва, якое атрымліваюць з гэтай расліны.

нарды́зм

(ад норд)

разнавіднасць расізму, вучэнне, паводле якога стваральнікамі цывілізацыі з’яўляюцца нібыта толькі прадстаўнікі «вышэйшай», нардычнай (паўночнай) расы (немцы, англасаксы, скандынаўскія народы).

нарды́чны

(ад ням. Nord = поўнач)

паўночнаеўрапейскі;

н. тып — антрапалагічны тып белага чалавека, які характарызуецца высокім ростам, падоўжанай галавой, вузкім тварам, светлымі валасамі, блакітнымі вачамі.

на́рдыя

(н.-лац. nardia)

пячоначны мох сям. юнгерманіевых, які трапляецца на вільготнай аголенай глебе, па берагах каналаў.

нарза́н

(кабард. nart-sane = напітак казачнага племені наргаў)

вуглякіслая мінеральная вада.

наркабі́знес

[ад нарко(тык) + бізнес]

бізнес, які прыносіць даход ад незаконнага гандлю наркотыкамі.

наркале́псія

(ад гр. narke = здранцвенне + lepsis = прыпадак)

захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы, якое характарызуецца кароткачасовымі неадольнымі прыступамі санлівасці, расстройствамі начнога сну і інш.

наркало́гія

[ад нарко(тык) + -логія]

раздзел медыцыны, які вывучае хваробы, выкліканыя наркаманіяй, і распрацоўвае метады іх лячэння.