Verbum

нака́рдыі

(н.-лац. nocardiaceae)

сямейства актынаміцэтаў, пашыраны пераважна ў глебе; удзельнічаюць у разлажэнні сінтэтычных матэрыялаў.

нака́ўт

(англ. knock-out, ад knock = удараць + out = вон)

стан спартсмена ў боксе, калі ён, збіты ўдарам праціўніка, не можа падняцца на ногі на працягу 10 секунд і лічыцца пераможаным.

накда́ўн

(англ. knock-down, ад knock = удараць + down = уніз)

стан спартсмена, калі ён, збіты ўдарам праціўніка, можа на працягу 10 секунд падняцца на ногі і працягваць бой.

нактамбулі́зм

(ад лац. nox, noctis = ноч + ambulare = гуляць)

тое, што і самнамбулізм.

накто́уз

(гал. nagthuis)

драўляная тумба, якая з’яўляецца падстаўкай для компаса на судне.

накціо́рн

(фр. noctume = начны)

невялікі музычны твор лірычнага характару.

накшта́лт

(польск. na kształt, ад na = на + kształt < с.-в.-ням. gestalt = узор)

на манер, на ўзор (напр. будынак н. вежы).