Verbum

ніаба́ты

(ад ніобій)

солі ніобіевых кіслот; выкарыстоўваюцца для атрымання ніобію, танталу і іншых рэдкіх элементаў.

ніабі́т

(ад ніобій)

мінерал класа вокісаў і гідравокісаў чорнага або буравата-чорнага колеру; руда ніобію.

ніва́льны

(лац. nivalis = снежны)

звязаны са снегам або снегавым покрывам (напр. н. клімат).

ніва́цыя

(ад лац. nix, nivis = снег)

працэс утварэння рэльефу ў выніку ўздзеяння снегу.

нівелі́р

(фр. niveler = выраўноўваць)

геадэзічны інструмент для вызначэння вышыні розных пунктаў зямной паверхні.

нівелі́раваць

(ням. nivellieren, ад фр. niveler)

1) вызначаць вышыню пунктаў зямной паверхні над узроўнем мора або адносна пэўнай вышыні;

2) перан. згладжваць розніцу паміж чым-н.

ніво́з

(фр. nivôse, ад лац. nivosus = снежны)

чацвёрты месяц года (з 21—23 снежня да 19—21 студзеня) французскага рэспубліканскага календара, які дзейнічаў у 1793—1805 гг.

нігілі́зм

(ад лац. nihil = нішто, нічога)

1) поўнае адмаўленне прынятых нормаў, прынцыпаў, маральных каштоўнасцей, выпрацаваных чалавецтвам;

2) кірунак у асяроддзі рускіх разначынцаў 60-х гг. 19 ст., якія адмоўна ставіліся да буржуазна-дваранскіх традыцый і прыгонніцкай ідэалогіі.

нігілі́ст

(ад лац. nihil = нішто, нічога)

1) чалавек, які праяўляе нігілізм 1;

2) прадстаўнік разначыннай інтэлігенцыі 60-х гг. 19 ст. у Расіі, прыхільнік нігілізму 2.

нігразі́н

(ад лац. niger = чорны + азін)

штучная арганічная фарба чорна-сіняга колеру, якая прымяняецца для фарбавання скуры, тканін і інш.