ажыта́та
(іт. agitato)
муз. узбуджана, усхвалявана.
ажыта́цыя
(фр. agitation, ад лац. agitatio = прывядзенне ў рух)
1) уст. узбуджаны стан, моцнае хваляванне;
2) псіх. ненатуральная рэакцыя чалавека ў адказ на небяспеку для жыцця, аварыйную сітуацыю і інш.; выяўляецца ў форме моцнай трывогі, нярэдка ўспрымаецца як разгубленасць.
ажыята́ж
(фр. agiotage)
1) спекулятыўная гарачка на біржах і рынках;
2) моцнае ўзбуджэнне, хваляванне, барацьба інтарэсаў вакол якой-н. справы.