аа́зіс
(лац. oasis, ад егіп. Oasia = назва старажытнаегіпецкага горада)
1) месца ў пустыні, дзе ёсць вада і расліннасць;
2) перан. тое, што з’яўляецца прыемным выключэннем на агульным шэрым фоне.