Verbum

гідраметэарало́гія

(ад гідра- + метэаралогія)

навука, якая вывучае кругаабарот вады ў атмасферы.

гідраметэаста́нцыя

(ад гідра- + метэастанцыя)

метэастанцыя, прызначаная для абслугоўвання суднаходства шляхам складання карт надвор’я і прагнозаў надвор’я (параўн. авіяметэастанцыя).

гідраметэо́ры

(ад гідра- + метэоры)

ападкі (туман, раса, іней і інш.), якія выдзяляюцца з атмасферы на зямную паверхню.

гідрамеханіза́цыя

(ад гідра- + механізацыя)

спосаб правядзення земляных і горных работ механізмамі, якія выкарыстоўваюць энергію напорнага воднага струменя.

гідрамеха́ніка

(ад гідра- + механіка)

раздзел механікі, які вывучае законы руху (гідрадынаміка) і раўнавагі (гідрастатыка) вадкасцей і газаў і іх узаемадзеяння з цвёрдымі целамі.

гідрамо́дуль

(ад гідра- + модуль)

1) паказчык расходу вады на адзінку плошчы за пэўны прамежак часу;

2) шчыт з выразам пэўнай формы для вымярэння сярэдніх расходаў вады ракі.

гідраму́фта

(ад гідра- + муфта)

гідраўлічны механізм, які перадае вярчальны рух; выкарыстоўваецца ў транспартных і пад’ёмных машынах.

гідрана́ўт

(ад гідра- + -наўт)

тое, што і акванаўт.

гідра́нгія

(н.-лац. hydrangea)

тое, што і гартэнзія.

гідранефро́з

(ад гідра- + гр. nephros = нырка)

захворванне нырак чалавека або жывёліны, якое характарызуецца расцяжэннем нырачных чашачак і лаханкі з наступным адміраннем тканак ныркі.