Verbum

накто́уз

(гал. nagthuis)

драўляная тумба, якая з’яўляецца падстаўкай для компаса на судне.

накціо́рн

(фр. noctume = начны)

невялікі музычны твор лірычнага характару.

накшта́лт

(польск. na kształt, ад na = на + kształt < с.-в.-ням. gestalt = узор)

на манер, на ўзор (напр. будынак н. вежы).

намагене́з

(ад гр. nomos = закон + -генез)

антыдарвінаўская канцэпцыя развіцця жывой прыроды, паводле якой эвалюцыя арганізмаў адбываецца не на аснове прыроднага адбору, а пад уздзеяннем унутраных заканамернасцей (гл. таксама аўтагенез).

намагра́ма

(ад гр. nomos = закон + -грама)

мат. графік, якім выражаецца функцыянальная залежнасць паміж велічынямі.

намагра́фія

(ад гр. nomos = закон + -графія)

раздзел матэматыкі, які аб’ядноўвае тэорыю і практычныя спосабы пабудовы намаграм.

нама́ды

(гр. nomades)

плямёны, якія качуюць; качэўнікі.

нама́з

(перс. nämāz)

мусульманскі рэлігійны абрад, пры якім малітва суправаджаецца мыццём рук і рытуальнымі рухамі.

намакано́н

(с.-гр. nomokanon, ад гр. nomos = закон + kanon = правіла)

зборнік царкоўных канонаў і грамадзянскіх законаў, якія датычылі быту і сямейнага права Візантыйскай імперыі.

нама́рх

(гр. nomarches)

правіцель нома 1, царскі намеснік у Стараж. Егіпце.